6 Mart 2012 Salı

Düşleri Karala-ma / II

***

Düşleri Karala-ma / II



Az sözle çok ‘şey’i anlatmakmış, sevda
Dilimin ucuna gelip de intihar eden kelimeleri gömünce anladım…

Şiirime adadığım alfabem, sen olunca
Ağlamakla tanıştım…

Sen hep çok konuşandın,
Ben susan, susayan; sana olan borcumu ödeyip sensizliğe orucumu açınca; aşka doydum…

Gözlerim gözlerine değerdi de,
İçimde şiddeti ölçülemeyen volkanlar patlardı, lavlarını kalbime püskürtünce yandım…

Sesin tenime karışsa,
Ben beni terk eder, tellerinin sedasında senle bir olurdum…

Sözler hücremdir,
Özümdeki deyişleri dilden çıkarıp yüreğime fırlatınca, uyandım...
/
Ben ki; senin hep o öldürdüğün zamandım!

Ƥҽℓᶖɳ õ.
20.Bir.İkibin10Bir

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder