Nedense şu modernizmin onunde diz çöken eşyaların ruhunu hiçbir zaman anlayamadım. Anlayamayacağım da!
Bir de şunlara bakıyorum; içim açılıyor bir hoş oluyorum. Çocukluğum aklıma geliyor ve düşünüyorum da bence resimlerdeki tüm objeler sanki nefes alıyor!
İşte ben de en çok bunu seviyorum.. Eşyayı sadece eşya olmaktan cıkarmak ona duygu katmak, güzelleştirmek. Sanırım burada burcumun farkı ortaya cıkıyor... Evet ben bir terazi kızıyım ve yoneticim venüs bana estetikliğin ne kadar mühim bir şey olduğunu daha doğduğum günden vurguluyor.
Neşeli olmayı seviyorum, neşeli bir evim olsun istiyorum.
Çok mu şey istiyorum?
Hadi buyrun yolculuğa :)
benim de mutfagim country tarzda be cok huzurluyum..ben de parlak cilali metal seyleri evime sokmamaya calisiyorum ;)
YanıtlaSilNe güzel mutfağının resimlerini görmek isterim. Bu konuda çok ilgiliyim ve epey araştırma yapıyorum açıkçası. :)
SilPelin, yayınladığın görsellerdeki baız mutfaklarda dolap kapağı yerine perde kullanılıyor, o mutfaklar da bana hep çocukluğumu hatırlatıyor.
YanıtlaSilBir de çocukluğumdan kalma, ahşap, tel dolaplar var ki, onlardan görmeyeli yıllar oldu...
Sevgiler,
http://bendengecenkikayeler.blogspot.com/
Çok güzeller ama değil mi:) Doğal... Klişeden uzak...
SilBlogunu bu sabah takibe almıştım :) Teşekkürler.
Sevgiyle...