6 Mart 2012 Salı

Bugün Günlerden Aşk'ertesi



***

Bugün Günlerden Aşk'ertesi




Bazen her şeyi unutmayı öğretir hayat sana… Her şeyi unutmuş gibi yapmayı…
Ağlayabiliyorsan beceriklisindir bu oyunda. İçin ağlarken yüzün gülüyorsa eğer sen bir dahisin demektir… İnsan ne zaman yüzleşirse kendisiyle o kadar ağlar aynalara…

//

Duvar ayna, kapı ayna, masa ayna… Hepsi ayna… Ne yana baksam hep ayna! Ne yana baksam kendime çarpıyorum ne yana baksam sana… Ben ne yana baksam hep yanıyorum! Yakıyorum yaşlarımı gözden çıkarıp. Çok şeyi çıkarıyorum gözden. Bilsen… Yaşlar eriyor yaz günü gözlerimde, hayalleri teslim ediyorum sonbaharda yağmura kimi… Firar eden birkaç damla yaş nasıl da uğrunda ölüyor bi’ bilsen… Ya da hiç bilmesen? Ne fark eder ki. Seni de ben yana yana gözyaşlarımla uğurlamadım mı? Hatırla fırtınanın kasıp kavurduğu o viran şehri. Terk ettiğinden midir bilmem bütün ağaçlar nasıl da titredi ardından ve söküldü toprağından…

Her şey birden bire başlar ve ansızın biterdi. Sana karşı aşkım hep savaştaki er’di. Ben o yıkık yürekte aşk-ı işgaldim! Ben o yürekte aşk-ı bozgun! Ben o yürekte hiç yoktum, sonra doğdum… Ben o yürekte kendi silahımla vuruldum… Ben, benden geçtim; senin için çok geç’tim…

Aşk’lar hep aynı, ne yana baksam kendimle yüz’leşiyorum,
Ama ben yine de dönüp dolaşıp: Seni seviyorum.



Ƥҽℓᶖɳ õ.
Sek'iz.2.2Bin11

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder