6 Mart 2012 Salı

Kendimle Çelişiyor Muyum? -Evet, Çelişiyorum!

***

Kendimle Çelişiyor Muyum?
-Evet, Çelişiyorum!





Nefret etmekle, arzu etmek arasındaki en sıkı bağı keşfettim:
-Aşk…
Dünyanın en zor işidir.
Herkes kolayına kaçar bunun…
-Bende dahil…
Şu hayatta bir kişi yoktur “aşk” üzerine laf etmemiş olsun.
‘Taş gibi kalbi var onun’ dersiniz,
-Yanılgı…
Evet, biraz da yanılgıdır aşk… Hatta tamamen yanılgıdır.
Kendinle çelişmek,
Kendine olan bütün saygıyı yitirmek bazen…
Kendinden nefret etmek…
Çünkü sen “O” oluyorsun, istesen de istemesen de.
O’nun yeniden yarattığı, aşkın yeniden yarattığı…
Kölesi bir bakıma…

Milyon tane insan biliriz,
Hepsi aşk üzerine konuşur.
-Peki ne konuşuyor bu insanlar?
-Neyi anlatıyorlar?
-Herkesin bildiği şeylerden mi bahsediyorlar, yoksa hiçbirimizin bilmediği bir yığın kelime mi?
-Herkes aşık olabilir mi?
-Aşk olursa tarifi nasıl olur?
-Tarifi mümkün olmayan şeyler midir aşk?
-Ya da bir mutsuzluk mu?
-Mutluluk mu?
-O zaman mutluyken mutsuzluk niye?
-Yahut mutsuzluğun üzerine aşk kurmak?
-Herkes bir şeylerden yakınıyor… Hasret, özlem, engeller dert farklı görünse de sorunlar hep aynı… O halde aşk sorundur.
-Değilse nedir?
-Aşk öznedir. Aşık olmak bir eylem…
-Bunu lügattan çıkarıp yaşayabilen kaç insan var peki?
-Sözler, yeminler, şarkılar…
-Herkes aşık mı?

Aşk biter mi..?
Sorunlar, sorular ve hiç bulunamayan cevaplar.
-Hani aşk her şeyi çözerdi?
Değişir durumlar…

-‘Ben aşık oldum’ derler, denilir ve hatta deriz…
-Neye göre?
-Kime göre?
-Kişi, zaman, mekan yeterli midir aşk için olumlu koşulları yaratmaya?
-Aşk ‘ben geliyorum’ demez.
Gelir, oturur köşesine,
Ve bizim yapmamız gereken tek şey bir “hayat” ikram etmektir ona…


Ƥҽℓᶖɳ õ.
B'eş.2.2Bin11

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder