Ç O K

***

Ç O K




Çok yalındık biz,
Çok yitirmiştik zamanlarımızı,
Yitirilmiş an vardı, çok
Sen geleceği kovalayan yelkovan
Ben geçmişi hep kovan…

Çok yalnızdık biz,
Çok eksiltmiştik kalabalıkları,
İnsanlar vardı, çok
Sen onlara sırtını dönen
Ben ateşlerinde sönen…

Çok beraberdik biz,
Çok düşmandık bir bakıma,
Yakındığımız acılar vardı, çok
Sen içine hapsedilenleri taşırdın hüzünle
Ben sessizce katıştırırdım yüzüme…

Çok ormandık biz,
Çoktan seçmeli ağaçlarımız,
Yapraklarımız tenimizdi, çok
Sen patikaların ıssızlığına inat, yürürdün
Bilmezdin,
Sana yalın, yalnız, düşman ve aşık tek izci bendim kalp obalarında!

Ƥҽℓᶖɳ õ.
Dokuz.1.İkiBinOn1