Düşleri Karala-ma

***

Düşleri Karala-ma




Benimde düşlerimde büyüttüğüm bir omuz vardı,
o muydu bilmem?
/
Her yanı eksiklikle örtülmüş kafesi vardı göğsünün,
Sevdaya dair örülmüştü yalan sözlere ilmekler atılmıştı adım adım…

Arlanmış, aklanmış bir sürü günahın vebalinin altına girmeye hazırlanıyordu gözlerin;
Bir baksa gözlerime akardı nehirlerim,
Ellerimin urganı çaresiz zehirlerim…
Takvimleri yanılttım,
En’gel’leri kaldırdım yeryüzünden,
Gelme yüzüme…
Girdaplarda boğuldum,
Kendi içimde bir okyanustum,
Hep sustum…
Yağmurumla toprağı suladım,
O sustu ben hep susuşunu duydum…
Yokluğunda varlığına inledim…
Yalnızlığım ve ben birbirimize sımsıkı sarıldık,
Sarılışımızı dinledim…

En görkemli armağandı, sen’sizlik.
Sen içime gömdüğüm en güzel mezarken, en şatafatlı melodimdi ses’sizlik…
Dimdik duruyorum ağlamalara artık…
Gülüşlerim hep düğüm,
Kör…
/
Sana karşı boynum hep aşktan ince,
Oysa biliyorum metrekaresini kalbindeki yerimin,
Ben ki; senin hep o öldürdüğün zamandım…

Ƥҽℓᶖɳ õ.
B'eş.1.İkiBinOn1