Yoruldum!

---

***



Yoruldum!

Nefes alıp vermekten,
Aldığım nefeste boğulmaktan,
Her gözyaşımda yeni kelamlar aramaktan,
Ve her kelamda sana rastlamaktan...
Yoruldum!

Kendime uzağım...
Belki Amerika kadar, bir tutam Çin kadar,
Dünya'nın en doğusu kadar...

Her yeni güne bin bir umutla bağlanmaktan,
Her umuda yeni bir sebep aramaktan,
Her sebebe bir kaybediş eklemekten,
Her kayıbın ardından içimi dağıtmaktan...
Yoruldum!
///
Oysa biliyorduk ki: Her insanın hayatında birilerinin parmak izi vardı.
Biraz törpülenmiş, örselenmiş gidişlerden geliyorduk her birimiz.
Her defasında biraz daha güçlenmek için güvendik,
Yanıldık!

Bütün gülümseyişleri ceplerimizde biriktirdik, en doğru zamana sakladık.
Aşk, aç bir çocuktu...
Bizler azaldıkça o daha fazlasını isteyecekti,
Unuttuk!

Ƥҽℓᶖɳ õ.
On4.On2.On1