Ve 7.

Ve ben hayatta neye inandıysam, kaybettim zamanla

Unuttum ve unutuldum kimi.

Sonbaharda ağaç olup doktum gozyaşı gibi yapraklarımı

Bazen hırçınlaştım poyraz gibi.

Ama ben yılmadım hiç.

İnandım.

Insan ne kadar üzülürse o kadar büyürmüş önemi yokmuş yaşın, başın.

Yaşadıkça anladım.

Ve ben anladım ki sen varsın bu hayatta.

Senden öte, ben de varım.

Artık hayallerde var.

Kahverenkte gülümseyen.

Ne dersin:

Kahverengin kıyısına varabilir miyim dersin?

Sana ulaşabilir miyim ben?

Ve aslında yarını düşünmek, uzak.

Biz bugünüz seninle.

Dünde varolan.

Notasını arayan şarkı olabiliriz zamanla,

Zamanla bir cumlenin öznesi ve yüklemi,

Zamanla biz!

Biz olur muyuz dersin?

Belki de ben ilk defa seninle kazanırım hayatı.

Ve belki de seninle hayat bulurum ben.

Hayat dediğimiz kurduğumuz hayallerimiz olur kimbilir.

Hayalleri ağlatma.

Onların ahı büyük olur.

Ƥҽℓᶖɳ õ.

On4.9.2000+On